12 Ιούνη, περασμένα μεσάνυχτα.
Με τη βοήθεια ενός απλού όπλου, αποφασίσαμε να επιτεθούμε στο υποκατάστημα της τράπεζας Banamex στη συμβολή της λεωφόρου Σάλλιβαν με το εσωτερικό σιρκουί, στο κέντρο της Πόλης του Μεξικού. Σταθήκαμε κατάματα στο σύστημα επιτήρησής τους: περιπολικά που εποπτεύουν το ένα μετά το άλλο τη λεωφόρο, κάμερες που μας παρακολουθούν σε κάθε δρόμο, σε κάθε βήμα… περαστικοί νεκροζώντανοι που απέναντι σε οτιδήποτε παράξενο θα εμπιστεύονταν την μπατσαρία.
Η λεωφόρος Σάλλιβαν είναι ένα κατεξοχήν σημείο πορνείας στον δρόμο, χωρίς να ξεχνάμε βέβαια πως μερικά τετράγωνα από εκεί που χτυπήσαμε βρίσκονται οι αίθουσες για την εκδίκαση ποινικών αδικημάτων σε βαθμό πλημμελήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εν ολίγοις, όλο αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με τον εχθρό είναι ανέφικτη σε μια τέτοια περιοχή, ωστόσο εμείς βιώσαμε με άγρια χαρά και σε παρόντα χρόνο τη λευτεριά που συγκρούεται με την τάξη του στάτους κβο.
Μετά την επίθεση, εξαπολύθηκε μια αστυνομική επιχείρηση η οποία το μόνο που κατάφερε ήταν να αποδείξει την ανικανότητά τους και τη βλακεία τους, μιας κι εμείς είχαμε καταφέρει να διαφύγουμε ανάμεσα στους δρόμους με συνεργό μας τη νύχτα.
Η επίθεση σε μια τράπεζα όπως η Banamex, μέσα σ’ ένα κέντρο οικονομικής εξουσίας, έγινε για να παροτρύνουμε όλο το συγγενικό φάσμα (ομάδες συγγένειας, αναρχικές ατομικότητες) και να καταδείξουμε πως η επιτήρηση ΔΕΝ είναι εμπόδιο – και πως τα μέσα μπορούν να είναι ευτελή. Οι πράξεις σαμποτάζ μπορούν να καταλήξουν να είναι πραγματικά απλές και εύκολα αναπαράξιμες.
Ας γεμίσουν με κάμερες όλες τις γωνίες, εμείς θα επιτεθούμε από τις σκιές της νύχτας. Αργά ή γρήγορα, οι βιτρίνες όλων των ναών τους θα γίνουνε συντρίμμια. Δεν περιμένουμε, ζούμε στο παρόν, και κάθε πράξη δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία στον αγώνα που αποφασίσαμε να αντιτάξουμε κόντρα στην επιβολή του Κεφαλαίου επί των ζωών μας.
Απέναντι στα μέτρα επιτήρησής τους, αντιτάσσουμε τα δίκτυά μας ασφαλείας, συνενοχής και φροντίδας.
ΛΕΥΤΕΡΟΙ Ή ΝΕΚΡΟΙ
ομάδα σαμποτάζ “κοιμόμαστε-λίγο”
Πόλη του Μεξικού, 2015.
ΥΓ. Η τράπεζα κατέληξε ολάκερη καρβουνιασμένη, δίνοντας έναν μαύρο τόνο στην καθημερινότητα της πόλης.