Από κάποια μικρή και σάπια πόλη εντός των ορίων που επιβάλλει η ουρουγουανική επικράτεια, η τοιχογραφία αυτή δεν είναι παρά ένα μικρό κλείσιμο του ματιού σε συνενοχή με αυτά τα συντρόφια που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα οποιασδήποτε φυλακής και για εκείνους/ες που είναι αποφασισμένοι/ες να αγωνιστούν καθημερινά ενάντια σε αυτή την κοινωνία-φυλακή: δεν είστε μόνοι/ες σας!
Δεν είμαστε τόσοι όσοι θα θέλαμε, αλλά είμαστε πολύ περισσότεροι απ’ οσους φαντάζονται!
Κάτω τα τείχη όλων των φυλακών, υλικών και πνευματικών!