Και δεν είναι ένας αλλά δυο. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, ένας Ρωμαίος ιερέας βρέθηκε στο επίκεντρο μιας μικρής φιλικής προσοχής. Ο παπάς της ενορίας του Σεττεμπάνι, στα περίχωρα της Ρώμης, προσβλήθηκε και ξυλοκοπήθηκε από έναν νεολαίο τον οποίο μόλις είχε επιπλήξει επειδή έφτυσε στο ιερό του ναού.
Ανισόρροπος – έτσι γράψαν οι δημοσιογράφοι. Ο ίδιος επιθετικός προσδιορισμός χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τον άνδρα που επιτέθηκε στον πρώτο παπά στην Ατσίλια, του οποίου η ταυτότητα είναι τώρα πιο γνωστή. Δεν ήτανε μαφιόζος –καταπώς θεωρητικολόγησε κάποιος με δόλια πρόθεση ώστε να εξασφαλίσει ομόφωνη καταδίκη– αλλά απλώς ένας σύζυγος που η γυναίκα του τον είχε αφήσει πρόσφατα, κι ο οποίος εξοργίστηκε απ’ την παρείσδυση του ιερέα στη συναισθηματική του ζωή. Και ο παπάς δεν ήτανε ο μόνος που επέσυρε την μήνιν του. Οι καραμπινιέροι είχαν επίσης παρέμβει στα προσωπικά του, κι εκείνος τους αντιμετώπισε ως εξής: μια γροθιά στα μούτρα και δυο βόμβες μολότοφ εναντίον ενός τμήματος των μπάτσων.
Κι ετούτος είναι ανισόρροπος. Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία. Στο κάτω κάτω, οι ιερείς και οι καραμπινιέροι μπορεί να μην είναι τίποτα καλά παιδιά, αλλά γιατί να χάνει κανείς την ψυχραιμία του με δαύτους κατ’ αυτόν τον τρόπο; Και χωρίς μιαν ευγενή δικαιολόγηση, ένα υψηλό ιδανικό, που μπορεί να ’ναι αρκούντως συζητήσιμο, αλλά είναι αρκούντως βολικό να τ’ ανεμίζει κάποιος σαν παντιέρα. Ή μάλλον σαν πιστοποιημένο γιατρό ικανό να αφαιρέσει τον επαίσχυντο λεκέ του καπρίτσιου και της τρέλας.
Αλλά τίποτα. Ποιος να ξέρει τι μπορεί να ’βαλε με το νου του; Ποιος να ξέρει ποιο ’ναι το κίνητρο εκείνων που φτύνουνε στο ιερό και ξυλοφορτώνουνε παπάδες; Πράγματι, ποιος το ξέρει; Ανισόρροποι, είναι ηλίου φαεινότερο. Επειδή είναι ανισόρροπο να προσπαθεί κανείς να επιλύσει τις συγκρούσεις που ταλανίζουν τη ζωή του μοναχός του, δίχως να προσφεύγει σε μεσολαβητές. Είναι ακόμη πιο ανισόρροπο ν’ αναγνωρίζει κανείς αυτούς που χτίζουν την εξουσία τους στο βάσανο και στο σπαραγμό. Σάμπως δε δικαιολογείται ο ρόλος των ιερέων και των καραμπινιέρων –για να μη μιλήσουμε καν για το μισθό τους ή τις εύκολες δουλειές τους– απ’ την αρμοδιότητά τους να παρέχουν λύσεις στα προβλήματα των άλλων; Ε τι να πει λοιπόν κανείς για ένα άτομο που, έχοντας εντοπίσει όσους χώνουν τη μύτη τους στις προσωπικές ζωές των άλλων, κινείται άμεσα για να τους πελεκήσει; Ανισόρροπος, δε χρειάζεται καμιά άλλη λέξη.
Και έτσι πάει. Οι ισορροπημένοι στέκουν στην αντικρινή πλευρά. Μαζί με τους παπάδες, τους πιστούς τους σε περιπολία και προσευχή, με τους καραμπινιέρους μαζί.
πηγή: killing king abacus