Πρωτομαγιά του δυο χιλιάδες και κάτι σε κάποια γωνιά του πλανήτη…

Εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, πολίτες και όλα τ’ αυτόματα συλλήβδην:

Έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στους πολιτικούς μας και στους συνδικαλιστές μας. Τα προβλήματά μας είναι και δικά τους. Οι ανησυχίες μας, οι τρομάρες μας είναι οι ίδιες μ’ εκείνες των πλουσίων. Γι’ αυτό και μια μέρα σαν τη σημερινή πρωτομαγιά, μέρα παγκόσμιας και αιώνιας αρμονίας ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, στεκόμαστε στο πλευρό τους και εκφράζουμε όλη μας τη στήριξη στο πρόσωπό τους.

Θα δουλέψουμε πιο σκληρά για να βγούμε από την κρίση, θα θυσιαστούμε ακόμα περισσότερο. Αποδεχόμαστε όλες τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες… και γενικά αποδεχόμαστε ό,τι πουν οι οικονομολόγοι πως είναι αναγκαίο, μιας κι αυτοί είναι οι ειδικοί. Ποτέ ξανά δεν πρόκειται ν’ αμφισβητήσουμε το στρατό, που βάζει τα πράγματα σε τάξη και σώζει ζωές στην Αϊτή κι όπου αλλού λάχει.

Ζήτω οι εισαγγελείς κι οι δικαστές που φυλακίζουνε εργάτες, διαδηλωτές και ανυπότακτους, γιατί δίχως εισαγγελείς και δικαστές θα είχαμε αναρχία!

Θα καναλιζάρουμε τα πάντοτε παράλογα αιτήματά μας διαμέσου των επαγγελματιών συντρόφων του συνδικαλισμού. Κι αν δεν υπάρχει δουλειά εδώ, θα μεταναστεύσουμε όπου μας πούνε.

Θα παραιτηθούμε του οικογενειακού μας επιδόματος (άμα το παίρνουμε) γιατί δεν το αξίζουμε κι είναι προτιμότερο να δαπανηθεί σε κάνα αεροπλανοφόρο, που θα κατατρομάξει τους εγγλέζους, και στις πατριωτικές τις φιέστες.

Θα αγαπάμε τη δουλειά μας όπως τους εαυτούς μας. Ποτέ ξανά δε θα κοπανήσουμε κάποιον αστυνομικό, και ζητάμε να ’ρθουν οι μιλιταριστές για ν’ αποκαταστήσουνε την τάξη.

Θα αγαπάμε τον Κύριο και τους πλουσίους πάνω από καθετί άλλο.

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας. Πίσω στο τσαρδί σας τώρα.

[Ένα μήνυμα του Δημοκρατικού Κόμματος για μια Δημοκρατική Δημοκρατία.]

πηγή: grupoanarcocomunista (Μάης του 2013)

και κάποια αφισέτα της ίδιας ομάδας:

ενάντια στην καπιταλιστική κοινωνία, στις ελπίδες και στο κράτος τους
η εργατική τάξη δεν ψηφίζει – οργανώνεται και αγωνίζεται
ούτε να ζει κανείς δουλεύοντας, ούτε και να πεθαίνει πολεμώντας – κόντρα στην ειρήνη και στον πόλεμο του Κεφαλαίου