Ελβετία: Γράμματα του οικοαναρχικού κρατουμένου Marco Camenisch «στην άχρονη στιγμή του αγώνα για λευτεριά»

Ο Μάρκο Καμένις αυτήν τη στιγμή βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές του Λέντσμπουργκ, όπου διεξάγει συμβολική απεργία πείνας. Στις 21 Γενάρη 2012 φίλοι του κι αλληλέγγυοι ενημέρωσαν ότι η αρμόδια υπηρεσία δικαστικών φυλακών στη Ζυρίχη αρνείται να εγκρίνει πρόωρη αποφυλάκιση του συντρόφου, παρ’ ότι έχει ήδη εκτίσει τα 2/3 της ποινής. Ο Μάρκο συμπληρώνει 20 χρόνια έγκλειστος, εξαιτίας των οικοαναρχικών του δράσεων και ευρύτερου ακτιβισμού. Στις 8 Φλεβάρη αναμένεται να διεξαχθεί άλλη μία στημένη ακροαματική διαδικασία αναφορικά με την απελευθέρωσή του υπό περιοριστικούς όρους, κι είναι σχεδόν σίγουρο πως το αίτημα θα απορριφθεί από τα τσιράκια της ελβετικής «Δικαιοσύνης».

Ακολουθούν μεταφράσεις δύο επιστολών του. Η πρώτη αποτελεί πρόσφατη προκήρυξη απεργίας πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη σύνοδο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός της Ελβετίας, διαμαρτυρία στην οποία συμμετέχουν οι οικοαναρχικοί Σίλβια Γκουερίνι και Λούκα «Μπίλλυ» Μπερνασκόνι – που βρίσκονται επίσης όμηροι στα μπουντρούμια του ελβετικού κράτους, μαζί με τον Κοσταντίνο «Κόστα» Ραγκούζα. Το δεύτερο γράμμα είναι η απάντηση του Μάρκο στο διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στην Ελλάδα.

Προκήρυξη απεργίας πείνας

Διεξάγοντας απεργία πείνας, από τις 20 έως και τις 29 Γενάρη 2012, παίρνω την πρωτοβουλία να συμμετάσχω ως αλληλέγγυος στον κοινό μας αγώνα εναντίον του WEF στο Νταβός, όπου οι ανώτεροι μεγαλομανείς κι άπληστοι υποκριτές, εκμεταλλευτές, καταπιεστές και καταστροφείς κράτους, Κεφαλαίου και λακέδων θα συναντηθούν για άλλη μια φορά, εν μέσω ξεδιάντροπης και πλήρως προστατευμένης ακολασίας, για τη «διάσωση» του τεχνοβιομηχανικού τους συστήματος, που εντάσσεται στη μη αναστρέψιμη παγκόσμια κρίση.

Αν στην τελευταία τους ετήσια σύνοδο μάς τσαμπουνούσαν ακόμη τις ανησυχίες τους περί «περιβαλλοντικών απειλών» –δηλαδή τις ανησυχίες τους για το περιβάλλον ως πεδίο λεηλασίας και κέρδους τους, φυσικά!–, φέτος θα αραδιάσουν τους «κοινωνικούς-οικονομικούς» κινδύνους από την εξαθλίωση και το κατευόδιο στην άβυσσο που προξενούν και προωθούν αυτοί οι ίδιοι – βλ. και σχετικό άρθρο στα γερμανικά με τίτλο «Δυσοίωνες προβλέψεις – Έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) εντοπίζει τεράστιες παγκόσμιες απειλές» (12-1/2012) στη φυλλάδα NZZ της Ζυρίχης, με την εξής κατακλείδα: «Μια σημαντική διαπίστωση (…) οι οργανισμοί μπορούν να διαχειριστούν έκτακτα γεγονότα και κρίσεις πολύ καλύτερα όταν έχουν σαφείς γραμμές επικοινωνίας και οι εταίροι διαθέτουν εκτενείς δεξιότητες λήψης αποφάσεων».

Με αυτό εννοούν την εκπλήρωση της παγκόσμιας δικτατορίας του τεχνοβιομηχανικού φασισμού της παραγωγής και κατανάλωσης ως έσχατης μορφής καταστροφής, εκμετάλλευσης και κυριαρχίας πάνω στον άνθρωπο, στη φύση και στη Γη.

Φέτος οι βιοτεχνολογίες και νανοτεχνολογίες βρίσκονται στο επίκεντρο των θεμάτων τους. Καθόλου τυχαίο… αφού το ζητούμενο, εξάλλου, είναι τα έσχατα κι αμετάκλητα και ήδη διαδεδομένα τεχνολογικά-επιστημονικά όπλα και όργανα προς αυτή την εκπλήρωση του σκοπού τους. Το ζητούμενο είναι τα έσχατα όπλα και όργανα προς την ολοκληρωτική αποικιοποίηση, επιτήρηση, εκμετάλλευση, μόλυνση και καταστροφή της ζωής, της ζωής μας, του πλανήτη, του πλανήτη μας, και την περαιτέρω αποικιοποίηση και ρύπανση του Σύμπαντος.

Προφανώς, η πρωτοβουλία μου αυτή συνιστά επίσης έκφραση της πρωταρχικής τάσης διεθνιστικής επαναστατικής αλληλεγγύης μου, που είναι το κύριό μας όπλο ενάντια στην καταστολή της παγκόσμιας νεοφασιστικής τεχνοεπιστημονικής δικτατορίας του κράτους και του Κεφαλαίου.

Αλληλεγγύη, λευτεριά και αγάπη σ’ εσένα, συντρόφισσα Άντι

Αλληλεγγύη, λευτεριά και αγάπη σε όλους τους πολιτικούς και «μη πολιτικούς» μάχιμους ομήρους αυτής της δικτατορίας και γενικά ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑΚΕΡΗ ΤΗ ΓΗ

Αλληλεγγύη και αγάπη σε όλους τους «γαλαξίες» κι όλες τις ατομικότητες που αγωνίζονται ειλικρινά με λόγο και με πράξη για τη συνολική απελευθέρωση, κι άρα για τη συνολική κατάργηση κράτους/Κεφαλαίου/τεχνοβιομηχανικού συστήματος.

Αγάπη και ενθύμηση για όλα τα συντρόφια που έπεσαν στον αγώνα, αυτά του δικού μου «γαλαξία», Λάμπρο, Μαουρί, Ζόε…

Αλληλεγγύη και αγάπη σε όλες τις εξεγερμένες ομάδες κι ατομικότητες παντού στο «γαλαξία» μου, είτε συμμετέχουν στην ΑΑΟ/ΔΕΜ είτε όχι – κι εγώ καλωσορίζω όλες σας τις δράσεις με περηφάνια!

Αλληλεγγύη και αγάπη σε όλους όσους συκοφαντήθηκαν, και ντροπή σε όλους εκείνους που συκοφάντησαν την επαναστατική άμεση δράση, κι άρα συκοφάντησαν όλους κι όλες εμάς!

Αλληλεγγύη, λευτεριά και αγάπη σ’ εσάς, Κόστα, Μπίλλυ, Σίλβια – σ’ εσένα, Γκαμπριέλ, εσάς, αιχμάλωτα αδέρφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στην Ελλάδα, Μπίλλυ και Ητ στην Ινδονησία, εσάς, συντρόφια της «υπόθεσης βόμβες» στη Χιλή, εσένα, Τορτούγα, Ταμάρα, Χουάν Κάρλος, σ’ όλους τους αναρχικούς κρατουμένους στον κόσμο.

Μάρκο, κολαστήριο του Λέντσμπουργκ, Γενάρης 2012

πηγή

Απάντηση στο κάλεσμα της ΣΠΦ

Αγαπητή συντρόφισσα, αγαπητοί σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, της πρώτης περιόδου:

Ίσως πολύ αργά, οπωσδήποτε απαντάω πολύ σύντομα στο κάλεσμά σας, στην πρότασή σας.

Μα αποκρίνομαι με αλληλέγγυα καρδιά, γράφοντας στην άχρονη στιγμή του αγώνα για λευτεριά.

Αποκρίνομαι με επαναστατική θέρμη κι αγάπη, γράφοντας στην άχρονη στιγμή της επαναστατικής μας πορείας χωρίς Ιστορία, πέρα από κάθε ψευδή Ιστορία των ισχυρών, όπου οι αγωνιζόμενες γενιές μας συνιστούν ένα μοναδικό παρόν μονίμως ζωντανό.

Σας χαιρετίζω και σας ασπάζομαι όπως έχω ασπαστεί τα σημάδια, τα τόσα γενναία σημάδια των δράσεών σας και των λόγων σας, κι εκείνα απ’ άλλους κι άλλες σαν εμάς, που έχουν φτάσει ως εμένα στις 7.000 και ραγισμένες μέρες στο μπουντρούμι, χωρίς ίχνος ανίας, απόγνωσης, μεταμέλειας. Είναι σημάδια μιας παρουσίας, μιας συνέχειας και μιας εξάπλωσης του αγώνα για τη λευτεριά, όπου 0 ή 7.000 μέρες εγκλεισμού δε μετράνε, επειδή είναι σημάδια του ίδιου αγώνα, αφού αυτό που μετράει είναι ο αγώνας για τη ζωή, για τη λευτεριά. Δε μετράνε χρόνια, δε μετράνε αιώνες φυλακής, δε μετράνε οι νεκροί μας στη μάχη. Όλα αυτά τα σηκώνουμε σαν βαριά βουνά, αλλά δε μετράνε – γιατί, αν ο αγώνας είναι ζωντανός, παραμένουμε κι εμείς ζωντανοί, συνεχίζουμε να ζούμε, διότι νεκροί/-ές ή με αιώνες φυλακής, έχουμε πέσει στη μάχη σαν ελεύθεροι άνδρες και ελεύθερες γυναίκες κι έτσι παραμένουμε. Γιατί, όποιος/-α πραγματικά έζησε και ζει τον αγώνα, τότε βίωσε και βιώνει τη λευτεριά που μας ενώνει. Κι έτσι, το ρέμπελο πνεύμα μας δεν μπορεί ποτέ πια να γυρίσει στη χυδαία κι εξολοθρευτική δουλεία αυτού του πολιτισμού των αφεντικών και των κλεφτών δολοφόνων, με τη δική τους Ιστορία και τους δικούς τους χρόνους καταστροφής και εκμετάλλευσης.

Πνεύμα ρέμπελο κι εξεγερμένο είναι πνεύμα ήρεμο, πνεύμα διαχρονικό – γιατί ζει στο διαρκές παρόν φτιαγμένο από αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη που εξ ορισμού συνενώνει τις γενιές, συνενώνει τις προσπάθειες, ενώνει τις δράσεις, ενώνει τις ζωές μας, ενώνει τις καρδιές μας, όσο διαφορετικές και υλικά απομακρυσμένες κι αν είναι και έχουνε ζήσει, έζησαν και θα ζήσουνε!

Ας στήνουν εκείνοι τις δίκες τους όσο θέλουν, είναι μονάχα σημάδια της δειλίας τους, του φόβου τους, της παρακμής τους. Ας μας ονοματίζουν τρομοκράτες όσο θέλουν, είναι κι αυτό μονάχα ένα σημάδι ότι πετύχαμε διάνα, άλλο ένα σημάδι της ήττας τους μπροστά σε κάθε ένδειξη της αχαλίνωτης εξέγερσης. Εξεγερσιακές αψιμαχίες και επαναστατημένη ατομικότητα που δείχνουν, μία προς μία κι όλες μαζί, ότι δε λειτουργεί η κυβέρνησή τους, ο τρόμος τους, τα ψέματά τους κι οι διασπάσεις που πρέπει να επιστρατεύονται ακατάπαυστα επί χιλιετίες, για να εξακολουθήσουν εκείνοι να εκμεταλλεύονται και να κυριαρχούν, για να συνεχίσουν τη φρενήρη τους πορεία προς την παγκόσμια καταστροφή.

Αλληλεγγύη, αγάπη και κουράγιο σ’ εσάς, συντρόφια της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, σ’ εσάς που έχετε ήδη όνομα: είναι εντελώς γελοίο που θέλουνε να σας δικάσουν, γιατί η επαναστατική πάλη δε γίνεται να δικαστεί!

Αλληλεγγύη, αγάπη και κουράγιο σ’ εσάς, συντρόφια της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς χωρίς όνομα, της δεύτερης περιόδου: συνεχίζοντας την επαναστατική επίθεση κι αντεκδίκηση, οι οποίες κάνουν τους αφεντάδες, αλλά και τους σκλάβους τους να τρέμουν, είστε η ζωντανή απόδειξη ότι η επαναστατική πάλη δε γίνεται να δικαστεί!

Αλληλεγγύη, αγάπη και κουράγιο σ’ εσάς, συντρόφια όλου του κόσμου, που είστε η ίδια η αχαλίνωτη εξέγερση και οργάνωση που θα νικήσει κάθε Αρχή, κάθε κράτος, κάθε αφεντικό, αποκαθιστώντας τη ζωή, το μέλλον, τη λευτεριά σε αυτόν τον κόσμο.

Για τη μόνιμη εξέγερση, μέχρι τη συνολική Απελευθέρωση, την Αναρχία!

Μάρκο Καμένις, Νοέμβρης 2011, από το ελβετικό μπουντρούμι

πηγή

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟ ΚΑΜΕΝΙΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΣΙΛΒΙΑ, ΜΠΙΛΛΥ ΚΑΙ ΚΟΣΤΑ

[διευθύνσεις των συντρόφων στα ελβετικά κολαστήρια εδώ]

One thought on “Ελβετία: Γράμματα του οικοαναρχικού κρατουμένου Marco Camenisch «στην άχρονη στιγμή του αγώνα για λευτεριά»”

Comments are closed.