Προκήρυξη του Αναρχικού Επαναστατικού πυρήνα Gabriella Segata Antolini, μέλους των CARI-PGG
Για τι ή τι φοβάται ο Norberto Ribera τόσο πολύ;
Αυτό αναρωτηθήκαμε πρόσφατα, μόλις λάβαμε τα ευχάριστα νέα ότι το δέμα είχε φτάσει στον προορισμό του. Δυστυχώς, ένας από τους μεγαλύτερους τυράννους της Καθολικής Εκκλησίας, ένας από τους πιο κτηνώδεις, καταπιεστικούς, δεσποτικούς και σαδιστές, δεν άνοιξε το δέμα, εξαιτίας του φόβου τού να χτυπηθεί στο γήπεδό του, μες στο βασίλειό του, και προτίμησε να εκθέσει τον ιδιαίτερο γραμματέα του σε οποιαδήποτε επίθεση από μέρους αυτών που δε βλέπουμε στον Νορμπέρτο μια εικόνα σεβασμού, αλλά βλέπουμε, όπως και στο πρόσωπο κάθε ηγέτη τρομοκρατικού κράτους, ένα στόχο για να τσακίσουμε την Καθολική Εκκλησία ως θεσμό. Πράγματι, το δέμα περιείχε ένα βιβλίο, ο τίτλος του οποίου είναι άνευ σημασίας· ο εκρηκτικός μηχανισμός στο εσωτερικό του αποτελούνταν από ένα γαλβανιζέ μεταλλικό σωλήνα γεμάτο δυναμίτη, μπαταρίες των 9 βολτ, καλώδια και μεταλλικά θραύσματα –αιχμηρά κομμάτια μετάλλων–, καθώς κι ένα μηχανισμό πυροδότησης.
Ως Αναρχικός Επαναστατικός πυρήνας Γκαμπριέλλα Σεγκάτα Αντολίνι, αναπόσπαστο κομμάτι των Αυτόνομων Πυρήνων της Άμεσης Επανάστασης / Praxedis G. Guerrero (CARI-PGG), αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την αποστολή του δέματος-βόμβα προς τον αρχιεπίσκοπο Νορμπέρτο Ριμπέρα, η οποία διεκπεραιώθηκε με συντονισμένο τρόπο κατά τη διάρκεια των εβδομάδων από 1η έως 15η Νοέμβρη του τρέχοντος 2011.
Αυτό που στ’ αλήθεια αντιπροσωπεύει ο καρδινάλιος Νορμπέρτο είναι ένα Καπιταλιστικό Κράτος πνευματικού και κοινωνικού ελέγχου, που εφαρμόστηκε με υπερβολική κτηνωδία κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, στην Ιερά Εξέταση, αλλά επίσης πάνω σε χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι ήταν «διαφορετικοί», ντύνονταν διαφορετικά, αγαπούσαν διαφορετικά, σκέφτονταν διαφορετικά, γαμιόνταν διαφορετικά και έκαναν διαφορετική ζωή απ’ ό,τι επιτάσσει η θρησκευτική Ηθική στην κοινωνία, και γι’ αυτό έχουν δολοφονηθεί και συνεχίζουν να δολοφονούνται για ένα ιδεώδες και ένα ηθικό σύστημα ζωής που αντιπροσωπεύει ένα από τα πλέον συγκεκριμένα σημεία της καταπίεσης και του ελέγχου: τη θρησκεία!
Η πράξη της επίθεσης –ή της απόπειρας– εναντίον ενός από τους πιο ισχυρούς ιεράρχες του Μεξικανικού Καθολικού Κράτους αντιπροσωπεύει την άρνηση και την απόλυτη ρήξη προς την ιδέα που δημιουργήθηκε από το ανθρώπινο είδος για τον έλεγχο, κι όχι μόνο της ίδιας της ανθρωπότητας, αλλά της φύσης στην ολότητά της· αντιπροσωπεύει ένα χαστούκι σε ένα σύμβολο που εμφανίστηκε απ’ τους προηγούμενους αιώνες για να καταστείλει την πρακτική της απόλυτης και απεριόριστης ελευθερίας –στην περίπτωση των δικτατοριών, χτυπώντας άγρια τους επαναστατικούς και αναρχικούς εργατικούς αγώνες–, για να καταδικάσει την ατομική ελευθερία, την ελευθερία της σκέψης, την ελευθερία της επιλογής, να αναιρέσει το άτομο και να το διαλύσει μέσα σε μια μάζα κόσμου που περπατάει άσκοπα, ακολουθώντας μία απατηλή ελπίδα τυφλά –και σε πολλές περιπτώσεις ειλικρινά–, κάτι που η Καθολική Ιεραρχία εκμεταλλεύεται για να επεκτείνει το κεφάλαιο και την κυριαρχία της.
Η Εκκλησία κατευνάζει τις συγκρούσεις ή τις πιθανές συγκρούσεις για αλλαγή από τα κάτω, όπως και τους απελευθερωτικούς πολέμους, γιατί είναι συνεργός των Κρατών, εξαπατά και χειραγωγεί το άτομο, συντελεί το φόβο για το κακό και εμποδίζει την ελεύθερη χρήση της φυσικής βίας –αυτοάμυνας–, κατηχώντας τον καθέναν να παραιτείται, να σκύβει το κεφάλι, κι όταν τρώει χαστούκι, να γυρίζει και το άλλο μάγουλο. Οι –πραγματικά– ξεπερασμένες και κακόηχες απόψεις τους, τόσο σε πολιτικές επιρροές, όσο και σε ψυχολογικές, παράγουν στην κοινωνία και στις συμμαχικές τους «κυβερνήσεις» μία κτηνώδη ιδέα περί ηθικότητας και μία ψευδή ηθική, οι οποίες στο ρου της Ιστορίας έχουν συμβάλει στη δολοφονία λόγω διακρίσεων, και στη μεξικανική πραγματικότητα έχουν υπάρξει ο βασικός λόγος για τον οποίο πολλές συντρόφισσες στην περιοχή Μπαχίο [Bajío – ένα από τα πιο συντηρητικά προπύργια του μεξικανικού καθολικισμού] βρίσκονται φυλακισμένες για το έγκλημα της «ανθρωποκτονίας εκ συγγενείας» –έκτρωση–, καθώς επίσης έχουν γίνει οι αιτίες θανάτων και καταδίκης πολλών αναρχικών συντρόφων.
Βρήκαμε σε ένα μπλογκ –και σε πολλά άλλα– ότι η επίθεσή μας είναι καταδικαστέα· στρατηγικά –αν γίνεται λόγος γι’ αυτό– είναι αποδεκτή η κριτική, αλλά ηθικά και δεοντολογικά δεν υπάρχει επιχείρημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπέρ ενός πληρωμένου Δολοφόνου, ενός προστάτη των παιδεραστών, δεσπότη και ηγέτη ενός από τα πιο Εξουσιαστικά καπιταλιστικά κράτη, τουλάχιστον όσον αφορά τον πνευματικό έλεγχο.
Ο Καθολικός Θεσμός και ο Νορμπέρτο Ριμπέρα δεν έχουν ούτε υπεράσπιση ούτε Ηθικό επιχείρημα υπέρ τους, αφού η επίθεσή μας –αν είχε πράγματι ολοκληρωθεί– δεν είναι πιο βάναυση από τη βαναυσότητα και τον τρόμο που κρύβεται πίσω από την Εκκλησία-θεσμό και το θρησκευτικό ιδεώδες της. Σίγουρα o Νορμπέρτο Ριμπέρα θ’ αποπειραθεί –ή θα επιτύχει πλήρως– να εξαπατήσει τους «πιστούς» του, εκτρέποντας τη σκοπιμότητα αυτής και οποιασδήποτε μελλοντικής επίθεσης ενάντια στους εκπροσώπους και στις έδρες της Καθολικής Εκκλησίας, υποστηρίζοντας πως στρέφονται ενάντια στους οπαδούς της, όταν από την άλλη ο ίδιος ξέρει ότι στρέφονται κατά της Ηθικής του, της πίστης και του Θρησκευτικού Κράτους του.
Το 1920 και το 1936… επιστρέφουν, όχι από νοσταλγία, αλλά επειδή τίποτα δεν έχει αλλάξει, τουλάχιστον από την προοπτική του αγώνα ενάντια στη θρησκευτική κυριαρχία, και η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι, χωρίς μία δόση εκδίκησης. Ετοιμαστείτε για αυτό που έρχεται…
Ούτε θεός, ούτε αφέντης, ούτε διάβολος, ούτε καμιά θρησκεία, λεγόμενη καθολική, εβραϊκή, χριστιανική κ.ο.κ., ως μορφές ελέγχου και κυριαρχίας.
Η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η κοινοκτημοσύνη [ο κομουναλισμός], ο ατομικισμός είναι επίσης αναρχικές ηθικές αρχές, αξίες και πρακτικές, που δεν πρέπει να επιτρέψουμε για κανένα λόγο να μολυνθούν από τα θρησκευτικά «ήθη» που υποκινούν στην υποταγή και στην υπακοή.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΥΠΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.. ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!!
ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ / PRAXEDIS G. GUERRERO
ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ / ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (FAI/FRI)
Πηγή: Culmine (28 Νοέμβρη 2011)
Η μετάφραση στα ελληνικά έγινε από τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς
Célula Anarquista Revolucionaria-Gabriella Segata Antolini: Στις 17 Γενάρη 1918 στις ΗΠΑ η 19χρονη Γκαμπριέλλα Σεγκάτα Αντολίνι –Ιταλίδα αναρχική, υποστηρίκτρια του Λουίτζι Γκαλλεάνι (Luigi Galleani)– συνελήφθη με την κατηγορία ότι μετέφερε τσάντα γεμάτη δυναμίτη, σ’ ένα τρένο με προορισμό το Σικάγο. Όταν ανακρίθηκε, η Αντολίνι έδωσε πλαστό όνομα στις Αρχές και στη συνέχεια αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους μπάτσους. Φυλακίστηκε για 14 μήνες. Ήταν συγκρατούμενη με την αναρχική Έμμα Γκόλντμαν στο κρατικό «σωφρονιστήριο» του Μισσούρι (σημερινού Τζέφερσον Σίτυ), όπου αγωνίστηκαν από κοινού για τη βελτίωση των συνθηκών εγκλεισμού άλλων κρατουμένων.